zaterdag 16 januari 2021

Malorie van Josh Malerman


Titel:Malorie

Auteur: Josh Malerman

 Uitgeverij: A.W. Bruna

Publictiedatum: november 2020

Recensie door Lisa

3,5 kraai

Twaalf jaar nadat Malorie en haar kinderen de rivier op voeren op zoek naar veiligheid, zijn blinddoeken nog steeds het enige wat de mensheid kan behoeden voor een gruwelijk einde.

Eén blik op de wezens die de wereld bevolken zal iemand immers tot onuitsprekelijk geweld drijven. Er is nog steeds geen verklaring voor deze gebeurtenissen. En geen oplossing.

Dan krijgt Malorie verbijsterend nieuws. Voor het eerst in jaren is er een sprankje hoop. Iemand van wie ze heel veel houdt is misschien nog in leven.

Malorie staat voor een onmenselijke keuze: blijft ze in haar veilige, beschermde omgeving? Of begeeft ze zich in de duisternis, op weg naar een hoopvollere toekomst?

 

Mijn mening:

Malorie is het vervolg op het geweldig populair Bird Box (De Kooi), een boek dat op zijn beurt wereldberoemd werd door de verfilming ervan op Netflix. Voordien was het boek niet zo gekend, maar dankzij de indrukwekkende hoofdrol van Sandra Bullock, en het feit dat de film wekenlang op de nummer 1 ranking van Netflix wereldwijd heeft gestaan, begon De Kooi aan een tweede leven.

En net dat succes van zowel boek als film, maakte het voor Josh Malerman extra riskant om een vervolg te schrijven, wat ook te voelen is aan het boek en zijn inhoud. Eén van de dingen die mij het meest verwondert, is dat Malorie haast geen promotie heeft gekregen. Je zou denken dat na het succes van De Kooi, er toch een zeer grote campagne aan dit boek zou gekoppeld worden, maar dat is niet gebeurd. Malorie is haast ongezien op de markt gegooid, en het is ook een vrij dun boek, met groot lettertype, waardoor het bijna een novelle is geworden. Ik las het op drie avonden gemakkelijk uit, en bleef met gemengde gevoelens achter.

Het verhaal speelt zich twaalf jaar na het vorige af, waar de kinderen van Malorie jongvolwassenen zijn geworden, en Malorie nog steeds in de afgesloten commune woont. Hier moet ze geen blinddoek dragen, maar daarbuiten is er nog steeds die enge en gevaarlijke wereld. Wanneer ze bericht krijgt dat iemand die haar dierbaar is nog in leven is, doet ze natuurlijk wat mensen verwachten van dit boek: ze gaat weer de wilde wereld in, met gevaar voor eigen leven. Ze verkiest dus een gevaarlijke wereld, waarin ze haar blinddoek weer moet aandoen. De cover geeft dit uiteraard al enigszins weg.

Deze keer komt het gevaar ook weer niet enkel van de wezens die geen mens in het echt heeft gezien, maar ook van de veranderde wereld om haar heen, waar mensen tot alles in staat zijn en vaak ook het slechtste van zichzelf laten zien.

Malorie, ook al is ze zachter geworden dan in het eerste boek, komt niet verrassend over. Ze is zeer herkenbaar en ze gedraagt zich zoals verwacht, wat ook wel moet enerzijds, maar anderzijds is het ook jammer dat daar niet verder werd uitgewerkt. Het maakt het verhaal ook vrij voorspelbaar. Daarnaast zijn er ook een aantal gebeurtenissen die wel heel handig overkomen of onrealistisch zijn, zelfs voor een dystopisch boek.

Mijn conclusie:

Enerzijds voorspelbaar, anderzijds hetzelfde gevoel als De Kooi, maken van Malorie een redelijke opvolger, maar geen hoogvlieger.

3,5 kraaien

Geen opmerkingen:

Een reactie posten