Titel:
Looking for Alaska (Het grote misschien)
Auteur:
John Green
268
pagina’s
Dutton
Books
ISBN
9780007523160
Recensie
door Miriam Bakker
‘If people were rain, I was drizzle and she was a hurricane.’
Miles
Halter is erg gefascineerd door ‘beroemde laatste woorden’. Hij raakt
geïnspireerd door de laatste woorden van de Franse dichter Rabelair en gaat op
zoek naar Het Grote Misschien…op een kostschool in Alabama.
Eenmaal
aangekomen op Culver Creek maakt hij kennis met zijn kamergenoot Chip Martin,
ook wel de Kolonel genoemd. Miles krijgt van hem vrijwel meteen de bijnaam
‘Pudge’. Hij maakt ook kennis met de mooie, slimme, grappige Alaska. Ze is
onvoorspelbaar en sexy en Miles valt als een blok voor haar en zij knalt hem
het Grote Misschien in…en Miles blijft ontredderd achter.
Miles
is een doodgewone jongen. Een doodgewone jongen met een wat rare tic. Hij leest
graag biografieën van beroemdheden en het gaat hem dan vooral om hun ‘famous
last words’. En die weet hij dan ook allemaal. Noem een naam en hij quote zijn
of haar laatste woorden. Als zijn ouders hem vragen waarom hij per sé naar
Culver Creek wil, een kostschool in Alabama, antwoordt hij dat dat niet is
omdat hij in de voetsporen van zijn vader wil treden (die ging ook naar die
school), maar dat hij op zoek gaat naar Het Grote Misschien. Geen idee wat het
is, maar hij zal het weten op het moment dat hij het vindt.
Toen
Miles nog op de middelbare school zat, had hij niet echt vrienden. Met zijn
kamergenoot de Kolonel klikt het eigenlijk meteen en Miles raakt ook bevriend
met de andere vrienden van de Kolonel: Takumi en Alaska. Ze roken en drinken
samen en halen de meest idiote, geweldige streken uit. Een hecht
vriendengroepje…..maar is dat wel zo?
The Great Perhaps was upon us and we
were invincible. The plan had faults, but we had not.
Het
boek is in twee delen verdeeld: ‘Before’ en ‘After’. Per hoofdstuk wordt er
afgeteld, 136 dagen ervoor. Voor wat? Je weet dat er iets aan zit te komen, maar wat dat precies is, weet je
eigenlijk pas net voordat het gebeurt
en dan ook echt pas een bladzijde voordat ‘After’ begint (en boem! je hart ligt
op de grond hoor, mijn hemel).
En
daarna is alles anders en zal niets meer hetzelfde zijn.
Looking for Alaska is het debuut van John Green. Je
merkt het aan zijn manier van schrijven, die is wat rauwer, wat minder
gepolijst dan de andere twee boeken die ik gelezen heb. Maar weer een boek met prachtig
mooie zinnen, erg toegankelijke personages die ontzettend goed tot leven komen.
Misschien wat cliché hier en daar, maar dat mocht de pret niet drukken. Miles
is ietwat naïef, zeurderig soms en hij wil graag ergens bij horen (de Kolonel
en zijn vrienden roken en drinken, dus Miles begint daar ook mee, waarom ook
niet). Zijn onbeantwoorde liefde voor Alaska ligt er enorm dik bovenop, al denkt hij
zelf van niet. Alaska is een ongeleid projectiel met enorme stemmingswisselingen.
Een meisje wat enorm kan genieten van kleine dingen, maar diezelfde kleine
dingen ineens kan veranderen in enorme olifanten.
Dit was weer genieten. Een boek waarvan ik zo lang mogelijk heb gedaan over de laatste paar bladzijden. Een
ontroerend, grappig, leuk, diepgaand, hartverscheurend verhaal over
vriendschap, de zin van het leven, de zoektocht naar het Grote Misschien en de uitgang
van het doolhof.
Wat
is jouw Grote Misschien?
Vijf
sterren
Mooie recensie Mir
BeantwoordenVerwijderen